بسم الله الرحمن الرحیم

گاهی از خودم می پرسم بد ترین آدم دنیا کیست؟

راستی بدترین آدم دنیا کیست؟

جواب من همیشه یک چیز بوده :‏خودم !

خدایا چرا من این قدر بدم ؟ بیچاره خدا ! آخه مرد مومن چه دخلی به خدا داره که تو آدم بشو نیستی؟؟ خدا که تورو آدم آفرید .

خوب چه کنم ؟ از خودم به کی فرار کنم؟ به غیر از خدا ؟؟

خدایا چرا من این همه بدم ؟

خدیا چرا به بنده ی به این بدی این قدر نظر داری ؟

راست گفته بودی که:(رابطه ی من با بنده ام آنگونه است که تو گویی همین یک بنده را دارم و بنده ام با من آن گونه است که گویی هزار خدا دارد!)

خدایا به هزار خدا که نبوده دل بستم و از تو که تنها تو بودی غافل شدم

خدایا مرا ببخش !

.

.

.

استادی داشتم که از جلسه ی آیت الله بهاء الدینی (رحمه الله)نقل می کرد که به شاگردانش  می گفت : پایش بیفتد شما همه مثل صدام هستید!!

.

.

.

خدایا بی معرفت تر از آنم که با تو آنگونه سخن بگویم که شایسته ی تنها خدا بودن توست ،‏امابگذار با تو آنگونه سخن بگویم که گویی تنها بنده ی تو ام .

خدایا این بنده ی تنها را رها نکن که اگر رهایم کنی و نبخشی و دستم رانگیری ، صدام که سهل است ،‏روی صدام را سفید خواهم کرد .

خدایا حیف نیست این تک بنده ی ناز پرورده بشود صدام؟؟؟